Абдулла Орипов: Менсиз қолганингда чидайсан, болам…

---

             

   Абдулла ОРИПОВ,

        Ўзбекистон Қаҳрамони, Халқ шоири

 

              ЧИДАЙСАН, БОЛАМ

 

Жисмимни кўтариб турибди тупроқ,

Ернинг устидаман, йўқ зарра нолам.

Ўзи чорлар бир кун бағрига, бироқ

Менсиз қолганингда чидайсан, болам.

 

Ҳай дунё, ўзингни бир пулга сотдинг,

Калава топдинг-у учин йўқотдинг.

Мен каби охири ғафлатда қотдинг,

Менсиз қолганингда чидайсан, болам.

 

Инсон эзгуликдан топгай фароғат,

Нима зарур унга зулму қабоҳат.

Кимдир уриштириб, қилгайдир роҳат,

Менсиз қолганингда чидайсан, болам.

 

Ерни ҳам, кўкни ҳам айладим тавоф,

Лекин ҳеч биридан чиқмади жавоб.

Бўғзимда “Нега?” деб қотди бир хитоб,

Менсиз қолганингда чидайсан, болам.

 

Дунёга боқмадим мен асло ёвдек,

Гоҳо тўсса ҳамки йўлимни ғовдек.

Ҳар ҳолда гаплашдик икки соқовдек,

Менсиз қолганингда чидайсан, болам.

 

                                                      30.03.2015 йил.

 

«Дунё ўзбеклари» учун махсус

МАҚОЛАНИ ДЎСТЛАР БИЛАН БАҲАМЛАШИНГ