ВЛАДИМИР ВИСОЦКИЙ СУЗИ
ВЛАДИМИР ВИСОЦКИЙ СЎЗИ
Ахли Расул укам,
Тингла бир нафас,
Сўйланайин сенга – ўзимга ўздек.
Инсон дардларининг миллати бўлмас,
Гарчанд мен ўрисман, сен эса ўзбек.
Ќирќ икки ёшимда кетдим ќийилиб,
Сен эллик иккига кириб турибсан.
Мен асло юрмадим титраб, тийилиб,
Сен бўлсанг тилингни тишлаб юрибсан.
Куйладим хириллаб ўлгунга ќадар
Бўѓиб турсалар хам кекирдагимдан.
Бошимга чиќмоќчи бўлган овсарлар
Жой сўраб турибди бу кун тагимдан.
Мен роллар ўйнадим турфа хил сиёќ,
Мен ќўшиќ куйладим ќалбларга доир.
Бор вужудим ёниб бир умр бироќ,
Хис ќилиб яшадим мен ўзни Шоир.
Ич-ичдан хохладим менга хам билиб
Аъзолик ёрлиѓин беришларини.(1)
Шеърларимни эса китобат ќилиб
Босма харфларда теришларини.(2)
Бироќ тан олмади мени димоѓдор
Адабиёт боѓин ќоровуллари.
Гўёки, бу ерда сенга нима бор,
Эй дарвеш-девона, дегандек бари.
Фаќат мухлисларим кўтарди мени
Хеч ким чиќолмаган тахти равонга.
Тингладилар улар йиѓлаб шеъримни,
Мен сиѓмай ќолганда еру осмонга.
Олмону фаранглар узмадилар кўз
Хаќпараст овозим томоша айлаб.
Гарчанд тушуниксиз тилимдаги сўз,
Севдилар мени-да мен каби англаб.
Аммо аёздаги бўсадек ќайноќ
Ватан – Россиядан айрилмадим хеч.
Ишонмасанг, менинг шеърларимга боќ,
Ўзидан ўзгага ќайрилмадим хеч.
Ќовжираб, йўќ бўлиб кетса-да таним,
Шеъру ќўшиќларим гул каби яшнар.
Ер билан биттадир барча душманим,
Менинг ѓолиб рухим осмонда яшар.(3)
_____________
1.В.Висоцкий СССР Ёзувчилар Иттифоќи аъзолигига ќабул ќилишларини сўраб олти марта ариза ёзган. Аммо унинг бирорта хам аризаси кўриб чиќилмаган ва шоир Ёзувчилар Иттифоќи аъзолигига ќабул ќилинмаган.
2. В.Висоцкий хаётлик чоѓида унинг шеърлари деярли эълон этилмаган. «Нерв» («Асаб») номли илк шеърий китоби шоир вафотидан сўнг нашр ќилинди.
3. В.Висоцкий вафотидан сўнг галактикада янги топилган сайёралардан бирига унинг номи берилди.
Ахли Расул Мухаммад (Тожикистон)
МАҚОЛАНИ ДЎСТЛАР БИЛАН БАҲАМЛАШИНГ
«Всякий конец не конец, а чему нибудь начало» В.Высоцкий