Бугун истеъдодли шоир ва журналист Асадулла Жўраев туғилган кун!
Метрода, чароғон вагон ичида.
У пари қаршимда ўтирар эди,
Қолдириб телбани армон ичида,
Шунчалар лобарлик, шунчалар малол.
Кокиллар бир майин зулф ўрар эди,
Дудоқлар, лабларда кезарди хаёл,
Киприклар чеҳрага соя солгудек.
Бекатлар шовқинсиз бир-бир ўтарди,
Гуёки вақт, ҳаёт тўхтаб қолгандек.
Билмасдим, тонгдаги бу тушми, рўё.
Ҳар сафар манзиллар қилинса эълон,
Гўёки чирпирак бўларди дунё.
Бугун эрта тонгда бир қизни кўрдим,
Уни олиб қолди Дархон бекати.
Поезд қўзғолганда ўрнимда турдим,
Фақат шунга етди ожиз журъатим.
Метро елар эди, метро шошарди,
Энди менга йўқдир вақтнинг қизиғи.
Яна бош кўтарди кўмилган дардим,
Армонлар ичида яшаш ёзиғим.
Эсга тушармикан оразинг ёди?
Бу тумонат аро паришон турдим….
Метрода, чароғон вагон ичида.
Бугун эрта тонгда бир қизни кўрдим
Асадулла Жўраев
ШАХРИСАБЗ
Мени ўз бағрига олганди шаҳар,
Кездим кўчаларин ёлғиз ва ғариб
Ҳамма нарса яшил – боғлар, далалар..
Ва фақат Оқсарой турар оқариб.
Оқсарой саҳнида сўйингиз мени,
Фалак қурбон дея қичқирган они.
Тирқираб отилсин томирларимдан
Яшил қоним менинг, ям-яшил қоним..
Ўшал билан топсин деворлар орой,
Ҳатто тош йўлаклар буяниб олсин.
Оппоқ орзулардек оппоқ Оқсарой,
Ям-яшил саройга айланиб қолсин.
Ям-яшил воҳага юз бурдим сўнгра,
Тоғларин пойига келдим сарсари.
Ҳамма нарса яшил – қирлар, адирлар,
Ва фақат Оқдарё ётар оқариб..
Оқдарё бўйида сўйингиз мени,
Фалак қурбон дея ҳайқирган они.
Тирқираб отилсин томирларимдан,
Яшил қоним менинг, ям-яшил қоним.
Рангинлик касб этсин бу оби ҳаёт,
Кўпирган тошқинлар яшил ранг олсин.
Оппоқ тилаклардек оппоқ Оқдарё
Ям-яшил дарёга айланиб қолсин.
Яшил шаҳрим менинг ям-яшил шаҳрим,
Сабза урган боғлар, ям-яшил ўтлар.
Зумрад саройларим, ложувард наҳрим..
Бошингга келдилар оппоқ булутлар…
Ёмғир оғушида қолганда шаҳар,
Кўкгумбаз чайинди, кошинлар ёнди.
Қайтиб келолмасам қошингга магар,
Алвидо айтарман бир умр энди…
…Яшил киядилар бунда одамлар,
Яшил қаболарда гўзаллар ўтди…
Булутлар кўчдилар, мен ҳам бир умр,
Оппоқ булутларга қўшилиб кетдим.
(А.Ж. Шаҳрисабз-Тошкент, 1989)
Қарғайди бир куни гўзаллар мени,
Қаровсиз муҳаббат учун қарғайди.
Мен пинак бузмайман, ҳадик тортмайман,
ОНАМНИНГ ДУОСИ МЕНИ АСРАЙДИ
Қарғайди бир куни дўстларим мени,
Сотилган садоқат учун қарғайди.
Мен пинак бузмайман, ҳадик тортмайман,
ОНАМНИНГ ДУОСИ МЕНИ АСРАЙДИ
Қарғайди бир куни шеърларим мени,
Ёлғона шеърларим мени қарғайди.
Барибир қўрқмасдан хўрлайвераман,
ОНАМНИНГ ДУОСИ МЕНИ АСРАЙДИ
Етар, ман на Жамшид, на Ҳотамтойман,
На орзуси поймол бўлган тўрғайман
Софлигу муҳаббат ҳаққи ҳурмати
Бир куни ўзимни ўзим қарғайман
Дўстсиз, ёрсиз ўтгин, О Асадулла,
Битта шеър куйида рангинг сарғайсин…
Жавоб бера қолгин ўшанда она
Ўзимдан ўзимни қандай асрайсан????
Асадулла ЖЎРАЕВ 1990 йил, Тошкент
Бош муҳаррирдан: Истеъдодли шоир, таниқли журналист Асадулла Жўраевни “Дунё ўзбеклари”нинг кўп минг сонли ўқувчилари номидан бугунги таваллуд куни билан чин дилдан табриклаймиз.
Унга сиҳат саломатлик, бахт-саодат ва ижодий баркамоллик тилаб қоламиз!
МАҚОЛАНИ ДЎСТЛАР БИЛАН БАҲАМЛАШИНГ