Мирза Кежабоев

Талабаликнинг ёрқин хотираси Исмат Хушевга…

Матбуотда эълон қилинмаган шеърлар

Талабалик ётоқлари – соғинч ватани,
Қолиб кетар хотиротнинг сўқмоқларида.
Унда яшнар эҳтироснинг ёрқин чамани,
Ёшлик янграр талабалик ётоқларида.

Шафақларнинг оловида булутлар ёнар,
Сўнгсиз осмон кенглигида бетакрор жамол.
Хотиротнинг кўчалари чалкашиб борар,
Мана, сўлим хиёбондан жой топар хаёл:-

Энг суюкли китобларни излаб чопамиз,
Энг умидли дўконлардан қайтамиз қуруқ.
“Пул йўқми – топамиз,
Қиз йўқми – топамиз!” –
Бироқ “Нозим Ҳикмат” ҳеч қаерда йўқ.

Ўқиб қалин журналларнинг ноёб нашрини,
Тўрт томонга аланглаймиз билдирмай кейин.
Ахир шеъри муҳаббатдек ёниқ шоирни,
Кутубхона жавонида қолдирмоқ қийин…

Талабалик ётоқлари – согинч ватани,
Қолиб кетар Исматжоннинг кулгуларида,
Завққа тўла ул ижара уйларни қани
Ким топaди тушларида – уйқуларида.

Тўрт талаба. Ижарачи кампир жонсарак,
Зангор шуъла Абдулланинг шеъридан титрар.
Кампир дейди: “Ё худоё, бу қандай эркак,
Қандай унинг овозида бақувват қудрат!..”

Талабанинг жисми юрак, исми ҳам юрак,
Кўринг, юрак кўзгусида ҳаёт сурури.
Унда қитмир башаралар фош бўлар, бешак,
Ҳамда писмиқ кимсаларнинг сохта cукути.

Шеьр ўқиса оҳанг кезар юлдузлар аро,
Не-не қизлар юрагида титрайди армон.
Улар билмас бир бахтли қиз – шу қизлар аро,
Исматжоннинг юрагида умрлик ҳижрон.

Тала6анинг дарди йўқдек, ҳамроҳи кулгу,
Ҳамроҳидир қаҳқаҳалар, бор ҳайқириқлар.
Ётар чоғи тўшагига кирар экан у,
Кўзларида жимирлайди пинҳон оғриқлар…

“Дунё ўзбеклари” учун махсус