Абдулла Орипов: УМР ЎТИБ БОРАР МИСОЛИ ЭРТАК…

---

ЯНГИ ЙИЛ

Меҳру муҳаббатга ташна кўнгилни

Ҳатто дақиқалар айлар экан зор.

Бир ўзим билурман, ҳар янги йилни

Қанчалик кутганман бўлиб интизор.

Ундан омонликни кутдим аввало,

Сўнгра осойишта онларни кутдим.

Бир қултум сув билан бир ютум ҳаво,

Тандирдан узилган нонларни кутдим.

Кутдим, набиралар бўлишсин, деб жам,

Ҳар бирин лабида табассум қалқсин.

Ёғсин оппоқ қор ҳам гупиллаб шу дам,

Қишнинг қуёши ҳам ялтираб балқсин.

Қўни қўшнилару дўсту биродар

Бир-бирин қутласин қувончга тўлиб.

Кекса-ёш бағрини очиб баробар

Йилни қарши олсин жамулжам бўлиб.

Гина-кудуратлар орқада қолсин,

Янги яралгандай бу вужуд – бу тан.

Севиб ва авайлаб бағрига олсин

Ҳар битта фарзандин шу она Ватан.

Самовий нур билан чулғансин юрак,

Шоирлар байтида умидбахш нақл.

Ахир, ортиқчалик қилмаса керак,

Кибрга – чегара, нодонга – ақл.

Бўлса пешонада даврини сурсин,

Бандаси умрини этмасин исроф.

Қўзичоқ уч-тўрт кун ўйноқлаб юрсин,

Чўпон ва чўлиқдан кетмасин инсоф.

Жомга шароб қуйсанг лиммо-лим тўлгай,

Тагига тўкилгай ундан ортиғи.

Виждон ҳар лаҳзада қўриқчи бўлгай,

Насибанг – тақдирнинг туҳфа, тортиғи.

Учар осмонларда бахт деган бир қуш,

У юртлар устида қанотин қоқсин.

Ғам-ташвиш гўёки босириқ бир туш,

Бесамар хаёллар сувларга оқсин.

Кичкинтой набирам талпинар менга,

Шу соат у билан эрурман тенгқур.

Қуллуқ қилажакман, тириклик, сенга,

Берган куни учун Тангрига шукур.

МАҚОЛАНИ ДЎСТЛАР БИЛАН БАҲАМЛАШИНГ