Бош муҳаррир И.Хушевга: Ассалому алайкум Исмат ака…

Ассалому алайкум, Исмат ака!

Тўғриси, бу мактубни ёзайми ё йўқми, дея ўйландим. Аммо 7 апрель кунги видео-чиқишингизда менга — тўғридан-тўғри, боз устига номимни айтиб мурожаат қилганингиздан сўнг, ўша гаплар юзасидан икки оғиз изоҳ бериб ўтишни лозим топдим.

Энг аввало шуни айтмоқчиманки, Сиз ҳимоя қилаётган ҳамкасбимиз Мавжуда Мирзаеванинг шахсий ҳаёти, фаолиятини умуман яқиндан билмайман. Қарийб бирга ишлашганимиз ҳам йўқ.

Дўстим, акам Соҳибжон Алижоновнинг “Қисир товуқ қиссаси” номли постини ўқиганимда, у бирорта яллачи хонандага ва ёхуд бугунги – ўзидан демократ ясаб, дунёга жар солаётган сохта бақироқларга аталгандир-да, дея ўйлаганман (ахир бугун бунақалар камми?).

Ва табиийки, менинг заҳарханда изоҳим ҳам айнан ўшаларга аталиб, шунчаки сўз ўйини тарзида, айнан бугуннинг “қисир товуқ”ларига атаб ёзилган эди. Зинҳор Мирзаевага эмас. Бу фикрларимни менинг изоҳимга муносабат билдирган Х.Саъдиновага ҳам, ўша куннинг ўзида ётиғи билан тушунтириб ёзганман.

Агар М.Мирзаева Сизга мурожаат қилиб, гўё унинг “ўзига қаратилганини” ёзмаганида ва уни Сиз ўқиб бермаганингизда, ўша хаёлда юрган бўларканман. Менга қилган мурожаатингизни эшитиб, рости ҳайрон қолдим: нега Мирзаева уни ўзига олган, нега каминага нисбатан дабдурустдан бунақа айбловлар?..

Ўзингиз айтганингиздек, биз Тошкентда илк бор учрашиб, танишдик, фикрлар билан алмашдик. Суҳбат ҳам назаримда, ёмон чиқмаган. Рости, ўзим ҳам шунча йил муҳожиротда юрган одамнинг кўнгил дардларига қўл солиб, Сизнинг таъбирингиз билан айтганда, “ажиб ҳайратларга ошно бўлиб турган” жойим эди.

Ва Сизнинг менга нисбатан ишлатган иддаоларингизни (минг узр, бошқача атай олмадим) тинглаб, мен ҳам Сиздан кам хафа бўлганим йўқ.

Акажон! Бир нарсани аниқ биламан – мен ҳеч қачон, ҳеч кимга ёқаман, деб ҳаракат қилган йигит эмасман. Ишга ҳам, телевидениега ҳам ўша йўллар билан кираман, деб ўйлаш – аввал ҳам, ҳозир ҳам хаёлимнинг бир учига келмаган.

Акс ҳолда, ўзингиз тилга олганингиздек, бошимдан ажиб кечмишлар ўтмаган, “емаган сомсамга пул тўлаб ўтирмаган” бўлардим.

Бошқа нимаям дердим, Исмат ака. Ҳарҳолда, Сизнинг ҳам, ўзимнинг ҳам, энг аввало эса, Яратганнинг олдида айбдор эмасман. Мендан беш-ўн кўйлакни кўпроқ йиртган одамсиз, шу боис ақл ўргатиш менга ярашмайди.

Аммо суҳбатимиз давомида ўзингиз айтганингиздек, бир кун келиб, холислик посангиси албатта тош босишига астойдил ишонаман. Сизнинг шижоатингизни барибир ҳурмат қиламан.

Ижодингизга эса бардавомлик тилайман.

Ҳурмат билан, укангиз Комилжон Шамсиддинов!