Марина Цветаева: Ҳали мени севиб қоласиз Ўлганим учун…
Karim BahriyevМарина ЦВЕТАЕВА
***
Тўймас ер қаърига кирди қанчалар
Ўлим дастидан!
Кун келар, мен ҳам жим ғойиб бўларман
Ернинг устидан.
Ўчар нолаларим, совур ҳовурим,
ишқу ихлосим:
Тинар нафасим ва сўнар кўк кўзим,
Сочим жилоси.
Ҳаёт давом этар, бошқалар нон деб,
Тамшанар лаби.
Ҳамма нарса бўлар — оламда мен ҳеч
Бўлмаган каби!
Дунёнинг авзои турли, завқланар
Дил ўлганида,
Севдик – адо бўлдик, ўтин ёниб сўнг
Кул бўлганидай…
Ғижжак, ўрмон, отлар, арава ғингшир
Тобут остида…
— Мен бўлмасман тирик, шовуллаётган
Замин устида!
Барчангизга — дўсту ётлар – мен, ихтиёрсиз,
Забуну баланд —
Ўтинаман Иймон талаби ва Ишқ
Сўрови билан.
Туну-кун, оғзаки, ёзма: ҳақиқат,
Бор-йўқ сўз учун,
Мен учун —йигирма ёшида-ю, ҳар вақт
Маҳзун қиз учун,
Аламни кечирмоқ – менга муқаррар
Бўлгани учун,
Қаддим сарбаланду дилим шафқатга
Тўлгани учун,
Чарх тинмай айланиб, рост-ёлғон ўйин
Қилгани учун…
— Тингланг! — Ҳали мени севиб қоласиз
Ўлганим учун.
8 декабр, 1913 йил
Карим БАҲРИЕВ таржимаси
