Баҳром Ғойиб: “Исмат Хушев билан юзма юз”ни кўриб…

“Дунё ўзбеклари” кўрсатувини бошлашдан аввал Исмат Хушев экранда пайдо бўлади, лекин жуда узоқ туюладиган 1-2 дақиқа тошдай қотиб ўтиради.

Сиз унинг суратими олдингизда ёки жонли тасвир эканлигини билолмай гаранг бўласиз.

Ниҳоят компютер “сичқони” устида тош қотиб турган ўнг қўли бармоқлари қимирлаб бошлайди.

Сиз рўпарангизда жонли журналист ўтиргани, шошқин дунёда “кумирингиз” ҳали омонлигини кўрасиз.

Жон ҳовучлаб ўтирган минглаб мухлислар қалби таскин топади, лекин шу билан бирга тош қотиб ўтирган жонли Исмат Хушев сўзини тинглаб бошлайди.

Шахсан ман ўзим журналист фикрларига, баён этаётган воқеа-ҳодисаларга нисбатан изоҳ ёзишга ҳам вақт ажратмай, айтилаётган воқеатнинг бирор қисмини эшитмай қолишдан қўрқув ҳисси билан тинглайман.

Бу эса журналистнинг юксак маҳорати, шу йўл билан мухлисларни экранга михлаб қўя олади. Ҳатто баъзи-баъзида тингловчиларга ёқмайдиган мавзуларни ҳам эшитишга мажбур қилади.

Мухлислар ихтиёрий-мажбурий ҳолда “Дунё ўзбеклари” журналистни охиригача тинглайди.

Ҳали Исмат Хушев ижоди юзасидан чиқишлар қилармиз, ҳозирча журналист маҳорати мавзуида бир чимдим фикр айтдик холос…