Аҳли Расул Муҳаммад: ҲАҚГЎЙ (Исмат Хушевга)
ас-Салому алайкум, дўсти азиз!
Соғ-омонмисиз?
Илоҳим, ҳамиша бардам-бардавом бўлиб юринг.
Бу ўткинчи дунё гапларию ишларидан асло диққат бўлманг.
Мерганликнинг эмас, номардликнинг, қўрқоқликнинг илк шарти кўринмасликдир.
Сиз ҳар доим бор бўйингиз билан кўриниб юрувчи мард Инсонсиз!
Ушбу шеърим Сизга бўлсин:
ҲАҚГЎЙ
(Исмат Хушевга)
Ҳақ эдинг-ку, аммо не бўлди,
Сўз тополмай қолдинг рақибга?
Кўзинг намчил туманга тўлди,
Дуч келганда айёр таъқибга.
Кетдинг сўзсиз топшириб наҳот
Ҳақиқатнинг улуғвор тахтин?
Ўзинг эдинг ўзингга нажот,
Ўзинг билан эди-ку бахтинг?!.
Юрагингда муз гулхан ёқиб
Банд этмасин сени совуқ руҳ.
Рақибларинг кўзингга боқиб,
Кўрсин фақат унда ўт, шукуҳ.
Сен қуш эмас жаладан қочиб
Танг катакка ўзини урган.
Туравергил кўксингни очиб,
Сен бу қаттол азобга ўрган.
Эшитасан ҳали кўп замон
Маъқулланган ёлғон сўзларни.
Кўп кўрасан айёр, беомон
Таъқиб этган совуқ кўзларни.
«Тамом!» – дема, ўзинг ҳақ бўлсанг,
Сўзинг сенинг ҳақ бўлса мудом.
Ҳақлигингга ишонмай қўйсанг,
Шунда чиндан ҳаммаси тамом!
Эҳтиром ила
Аҳли Расул Муҳаммад
МАҚОЛАНИ ДЎСТЛАР БИЛАН БАҲАМЛАШИНГ
