Оғриган жойингни кўрсатма, айтсанг – Айнан шу жойингга берарлар зарба…

ЯНА ТЎРТЛИКЛАР
Ўртанади кўнгил ўртада,
Улгурмаймиз, иш чала ҳамон.
Қолдирамиз барин эртага…
Эртагача бормизми омон?!
*
Гоҳ олиб, гоҳ сотиб кетамиз,
Дийда қотар, қотиб кетамиз.
“Вақт ўтяпти”, — деймиз ўксиниб,
Вақт ўтмас, биз ўтиб кетамиз…
*
Кўп қайғурдим, озроқ бўлдим шод,
Ерга қараб кўзим ёшладим-
Ёки эрта тугади ҳаёт,
Ё мен кечроқ яшай бошладим….
*
Бу ҳаётда кўп ҳикмат – тилсим,
Юрак унсиз бўзлаб ётибди –
Тушунганлар ўтирибди жим,
Тушунмаслар сўзлаб ётибди…
*
Ҳамма йўллар гўрга оборар,
Одил бўлмоқ керак ҳар ишда.
Қандай йўлда юришда гапмас,
Бор гап йўлда қандай юришда…
*
Билмаганга ўргат билганинг,
Билганлардан ўрган, дил очгин.
Билишини билмаса – уйғот,
Билмаслигин билмаса… қочгин.
*
Инсон бўлиш асло кеч эмас,
Аямасанг бас ширин жонинг.
Ҳар кун эрта сен уйғонган тонг –
Янги ҳаёт бошлаш имконинг…
*
Ололмайсан – гар сўрамасанг,
Ҳаракат қил – кўраверасан.
Агар олға қадам қўймасанг,
Ўз жойингда тураверасан…
*
Ишлар қилдинг элдан панада,
Ишинг авжда, юриб турибди.
Қилмишингни билмас ҳеч банда,
Лекин Аллоҳ кўриб турибди…
*
Қуёш чиқди – мени уйғотди,
Дунё ётар қаршимда дуркун…
Юрдим, турдим, ёндим – кун ботди,
Ўтиб кетди умримдан бир кун.
*
Ёқтирса ким – бўлмагин хурсанд,
Ёқмай қолсанг – берилма оҳга…
Элга бирдай ёқмоқлик қийин,
Ишинг ёқса етар Аллоҳга.
*
Инсон зоти шундоқ азалдан,
Кўрмагунча асло ишонмас.
Аллоҳ эса иймондир буткул,
Ишонмаганингча кўринмас…
*
Мен кетар кун юртнинг сўнгги кунимас,
Аён бўлса эди элга мардумлик —
Юқорининг зулми қўрқинчли эмас,
Қўрқинчлидир жуда… пастдаги жимлик.
*
Учоқда қуш каби учмоқда инсон,
Балиқдай сузмоқни билди уммонда —
Фаннинг ривожи бу, ўрганса энди –
Заминда яшамоқ илмин инсондай…
*
Дунёни тушундим, энди шошмайман,
Тошмайман, урмайман бошимни дорга…
Секин эшитаман гўдак кулгусин,
Қарайман қуш каби қўнётган қорга.
*
Пайпоғим йўқ, деманг — оёғи йўқ бор,
Боладан нолиманг – бор боласизлар.
Ҳаётдан ўксинманг – ўлганлар қанча,
Тириксиз, шукр этиб – эл бўласизлар…
*
“Келажак” келмайди, дўстим ҳеч қачон,
Ухлайсан, уйғонсанг – бўлади “бугун”.
“Кеча” — йўқ, “эрта” — йўқ, ишинг қолдирма –
Ҳаёт бугун ўтар — умр ўтар, тушун…
*
Дунё – бир қўрғондир, инсон – бир меҳмон,
Абадий қолмоққа рухсатинг йўқдир.
“Кеча” – ўтди, “эрта”нг борми – ноаён,
“Бугун” айт, бошқа бир фурсатинг йўқдир…
*
Аллоҳ бериб турса – кўпайтир шукринг,
Бермай қўйса бир вақт – оширгин сабринг.
Шу тахлит яшасанг мўмин, хокисор –
Кенгайиб, гулларга тўлгайдир қабринг.
*
Кучли сабр этадир, заиф сабр этмас,
Бизга кўп синовлар берган ҳаётдир.
Сабр этиш – ҳеч замон енгилмоқ эмас,
Сабр этмоқ — аслида буюк жиҳоддир…
*
Дарвешга дедилар: “Устинга қара,
Йиртиқ-ямоқ кийим, жанда ҳирқатинг!”
Дарвеш деди: “Дилни поклаш-ла бандман,
Устимни безашга йўқдир фурсатим!”
*
Заиф ғазаб этар, жўмард қилар сабр,
Ўзин енгган киши енгар оламни.
Оламда ҳеч кимса қўрқита олмас,
Аллоҳдан қўрқувчи собир одамни…
*
“Кеча” “эрта” бўлган юз берди “бугун”,
“Кеча”га айланар бугунги иш ҳам.
Ҳаёт шу тахлитда этади давом,
Бу қадар ҳаяжон не керак, ошнам…
*
Хадикда боқамиз иш бошлай туриб:
“Одамлар бу ишга, эвоҳ, не деркин?!”
Асли ўйлашимиз керак қайғуриб:
“Барини кўрмоқда, Аллоҳ не деркин?!”
*
Бугун ўз юкини тортади ҳар ким,
Инсон дайр чўлида юрган тевадир.
Бандадан тиласанг — кўради ёмон,
Аллоҳдан тиласанг — кўпроқ севади…
*
Инсон зоти ҳамиша жумбоқ,
Билолмайсан ҳеч афзалини —
Бой оёғин эҳтиёт қилар,
Қашшоқ асрар пойафзалини…
*
Бандалик умрини яшасак мўъмин,
Керилмай кимсага ўз кучимиздан.
Ўйлаймизки, Аллоҳ тепадан кўрар,
Аллоҳ кўриб турар ич-ичимиздан…
*
Ҳаётнинг ҳикмати Тангрига аён,
Ўйлаб ҳеч тагига ета олмайсан.
Эмин-эркин яша, билки, Дунёдан…
Тирик ҳолда чиқиб кета олмайсан.
*
Роббим, дилдан йироқ кетсин ғам,
Иймон сари ҳидоят айла.
Мана шу сатрни ўқиётганнинг ҳам
Тилагини ижобат айла…
*
Ҳақгўй фанода — хор, бақода — азиз,
Ҳақ йўли аслида осоними- қийин?!
Ёлғон таскин бериб, охир ўлдирар,
Рост сўз оғритару, тузатар кейин…
*
Бу ҳаёт қонуни азалдан комил,
Адолат оқибат енгар беомон.
Аллоҳ дер: “Заифга жабр айлама,
У мендан тилайди – ёрдам бераман…”
*
Дунёда ҳар нарса ўткинчи, билгил,
Қувонч етган бўлса — шодлан, етади.
Ташвиш келган бўлса — ташвишланмагин,
У ҳам мангу эмас, у ҳам ўтади…
*
Яшамоқ санъати – чидамдир мудом,
Тўрт ёнда изғийди турли хил шарпа.
Оғриган жойингни кўрсатма, айтсанг –
Айнан шу жойингга берарлар зарба…
*
Бозорга айланди бугун ҳамма ёқ,
Биров олиб, биров сотаётгандир.
Шовқинда эшитмай қолдим, эҳтимол
Омад эшигимни чертаётгандир…
1984-2013