Кенжабий: КЎНГЛИМДАГИ ПРЕЗИДЕНТ Янги асар (9)
9. ЁЛҒОНГА ЎРГАТМАНГ МЕНИ
Юртингни ёв босишдан аввал ёлғон босишдан сақла, барча фалокатларнинг онаси ёлғондир, демиш боболаримиз. Уларнинг бундай ўгит ва ҳадислари ҳозирга кунларимизда ҳам ўз аҳамиятини йўқотган эмас.
Ёлғон ҳокимият тепасидаги олчоқлар қавмига керак. Улар ёлғон ишлатмасдан мансаб пиллапояларидан бир поғона ҳам кўта-рила олмайдилар. Йиллар давомида халқини ҳар кўйга солиб, мамлакат тинчлиги ва осойишталигини ниқоб қилиб, ўзларига бой-лик тўплаш ва шу йўсинда, ўзларидан кейинги танглайи ҳаромдан кўтарилган авлодларига мансаб ва амалларини эсон-омон топшириб, оёқларини бемалол узатиб кўз юмишни ўз олдиларига мақсад қилган қавм бошқарди, десак муболаға бўлмаса керак. Бу ёлғонлар ниқоби-ни уларнинг юзидан олиб ташлашга бел боғлаган инсон ҳам фақат президентимиз Ш. Мирзиёев бўлади.
Бугунликда тарихга айланган ёлғонларни ёзиш шартмикан? – дегувчи ўқувчилар ҳам топилади. Тарихий ютуқлар билан бирга-ликда, унинг хато ва нуқсонларини ҳам ўрганиш эртанги кунимизни белгилаб олишимизда муҳим омил ҳисобланади. Тарих келажакни кўрсатиб турувчи компас вазифасини ўтайди, қачонки уни яхлит, бир бутунлигича ўрганган тақдирда. Йўқса, сариқ чақалик қиммат касб этмайди.
Бизда мустақилликдан олдин ҳам, мустақилликдан кейин ҳам кўнгиллар даласига ёлғон уруғини экдилар. Сергаклик ва ҳушёр-ликда иблисни ҳам ортда қолдирадиган ёлғончи ва лўттибозлар рағбатлантирилди. Уларга тарғибот саройларининг дарвозалари кенг очилиб, минбарлар бериб қўйилди.
Юртимиз жаннат, деб йиртгунча томоқ,
Деҳқоннинг қайнаган қозонига боқ.
Чиндан ҳам шул элнинг фарзанди бўлсанг,
Сен мени ёлғонга ўргатма, ўртоқ!
Ёлғончилик шу даражага бориб етди-ки, рост сўзласанг гумон-сираб қарайдиган бўлишди. Ёоғонни ямламай ютиб сўзлаётган оқ-соқолларга кўзинг тушганида худонинг ургани шу бўлса керак, деган хаёлларга борасан киши.
Ҳақпарастлар давралардан четлаштирилди. Минбарлар берил-мади. Радио ва телекўрсатувлар эшиклари тақа-тақ ёпилди. Номлари қора рўйхатларга тиркалди. Китобхонлар билан учрашувларга таклиф қилинмади. Уларга ҳар томонлама чекловлар қўйилди. Ўзбекистон матбуотида сувга тушган тошдек жимиб кетдилар. Яхшиямки, бу асримиз ўтган асрлардан тубдан фарқ қилади. Интер-нетнинг кашф қилиниши номига демократик, лекин аслида тота-литар, диктатура бошқарувида бўлган мамлакатлар зиёлиларининг бахти, деб биламан. Агар интернет кашф қилинмаганда бизда ҳамон 37- йилнинг қирғинлари давом этаётган бўлар эди, гарчи ўтган асрнинг 91 – йилида мустақилликка эришган бўлсак ҳам. “Илгарилари бирорта балохўр устидан Московга шикоят қиламан, десангиз амал-дорларнинг попуги бироз пасаяр эди. Энди эса ўзлари хон, кўланкаси султон бу палидларнинг”, деган аччиқ гапларни кўп бор эшитганман оддий халқ тилидан. Улар ҳам пичоқ суякка етгач айтади-да бунақа гапларни.
Яхшиямки, Ш. Мирзиёев президент бўлгач ёлғон ва кўзбўя-мачиликка қарши кураш бошлади. “Мени алдашга овора бўлманг. Катта йўлдан юз метр ичкаридаги аҳвол қандай эканлигини жуда яхши биламан. 14 йил Бош вазир бўлиб ишлаганимда кабинетни қўриқлаб ўтирмасдан бутун мамлакатнинг ҳар бир қишлоғи, овули, йўли, сўқмоғигача бир неча бор айланиб чиққанман. Ким кўзбўяма-чилик қилса, ёлғон гапирса бошлаган ислоҳатларимизга хиёнат деб ҳисоблайман”, — деган эди вилоят ва туман ҳокимларига қарата. Президентимизнинг бу сўзларига бирор бир қўшимча қилиш унинг қалбидан кечаётган кечинмаларга соя ташлайди. Таъсир кучини камайтиради.
Ёлғон чайнаганлар ёлғон гуллатди,
Сарой, қасрларни чунон гуллатди.
Юртнинг қай бурчига ташлама назар,
Манглайи шўр, ранги самон гуллатди.
Ёлғон бошидаги тож ҳақиқат кўзини қамаштиролмайди. Лекин ёлғонлар тож кийган юртда лайчалар бўрибосарга, тулкилар шерга айланади. Ёлғоннинг умри қисқа, дейдилар. Лекин тўғриликни бир томонга улоқтириб, ёлғонни парвариш қилганимиздан ростнинг умри қисқариб, ёлғоннинг умри узайиб бормаяптими? Дарҳақиқат, биз ўзи кимни алдаймиз? Ўз давлатимизни, ўз халқимизни, ўз-ўзимизни алдаш эмасми бу?
Ҳозирда бирор мамлакатни уруш билан босиб олишдан кўра, ёлғонларни рост кўрсатиб, жамиятни зимдан издан чиқариб қўлга киритиш осон бўлиб қолди. Чунки эндиги урушлар қурол кучи билан эмас, балки ғоялар кураши орқали амалга ошиши ойдинлашиб бормоқда. Бу йўлда ташвиқотлар аллақачон бошлаб юборилган. Бизникилар эса бепарво, ҳеч нима бўлмайдигандек юришибди гўё бизни бу офатлар четлаб ўтадигандек. Ё кўпга келган тўй, деб қара-шадими-ей. Бу жабҳада эл бузар тарғиботларнинг оқибати нималар-га олиб келишини англаб этган зиёли борки жим туролмайди.
Ёшлигимизда устозлар ўргатган, йўналтирган, қонимизга сингдирилган буюк бир адолат, ҳақиқат, деган тушунчалар бор эди. Булар бари ёлғон, сароб эканлиги аён бўла борди ҳаёт мактабида ўқиб, оқ-қорани таний бошлаганимиз сари. Адолат, тенглик ҳақида ўргатган ва таълим берган устозларимиздан ўшанда қанчалик фахрланган бўлсак, ҳаётда тамоман тескари амалларини кўриб баъзиларидан шунчалик нафратланганимиз ҳам бор гап.
Яхшидир, ёмондир, ижодкор қавмига яқин бўлганим учун ҳам мени ёлғонларга ўргатмоққа овора бўлманг. Ўша ёлғонлардан безиб, адолат излаб келганман шеърият аталмиш тоза бўстонга.
«Дунё ўзбеклари» учун махсус
МАҚОЛАНИ ДЎСТЛАР БИЛАН БАҲАМЛАШИНГ