Рӯзиқул Алимардон: Боғларим гулларин тӯкмади ҳали…

---

Ёмонсой қисмати

Тунлар сокин , хира юлдузлар,
Кӯнгил сӯраб , жилмаяди ой.
Минг йилларки харсангни қучиб,
Йиғлаб оқар ӯксук Ёмонсой.
Ӯт — ӯланлар босиб қирғоқни
Ваҳималар қуради макон.
Одам борки , қӯрқув қалбида
Боқиб ӯтар Ёмонсой томон.
Улғаяди яна бир авлод,
Ёмонсойдан ёмонлик кутиб.
Минг йилларки оқар Ёмонсой,
Бор аламин ичига ютиб.

***
Маккор мушук қушча уясин
Аямасдан бузиб ташлади.
Бу кулфатга чидолмай ночор
Қушча бӯзлаб , кӯзин ёшлади.
Бу мусибат қушчаларга хос,
Натовонлик уларга мерос.

Тоғлар ора бешафқат йиртқич
Чангалида жон берар оҳу.
Олис кетган тӯдага боқиб ,
Тошдек қотар сӯнгги нигоҳи.
Қочиб қолмоқ оҳуларга хос ,
Қӯрқоқлик ҳам уларга мерос .

Каллакланар тутлар ҳар баҳор ,
Ӯткир тиғнинг зарбидан титраб.
Уйғонади мисли бир сулув,
Офтоб меҳри сочларин тараб.
Қайта ӯсмоқ дарахтларга хос ,
Ирода ҳам уларга мерос.

Қармоқдаги жонсиз чувалчанг
Илинтирар тилла балиқни.
Турфа тузоқ , турфа хил найранг
Ӯраб олган бутун борлиқни.
Тузоқ қӯймоқ кимларгадир хос ,
Кимларгадир бу ҳам бир мерос.

***
Боғларим гулларин тӯкмади ҳали ,
Завқ олдим , баҳорим , ҳаволарингдан.
Боғларим гулларин тӯкмади ҳали ,
Чалурман қадимий наволарингдан.
Боғларим гулларин тӯкмади ҳали ,
Абадий кӯкламга саломлар айтдим .
Боғларим гулларин тӯкмади ҳали ,
Умримнинг хазонсиз фаслига қайтдим .

***
Оташқалб шоир Усмон Носирни хотирлаб ,
«Усмон Носир ӯзбек халқининг Пушкини..»
Акмал Икромов
Совуқ Сибир ӯрмонлари,
Тентирайди бир шоир.
Эли суйиб, ардоқлаган:—
«Усмон Носир—зӯр шоир».
Гуноҳи не—билмас ҳеч ким ,
Билганлар ҳам айтмайди.
Кимдир мамнун , шивирлар жим:
«Усмон Носир қайтмайди —
Олис Сибир ӯрмонида
Қӯлдан тушар қалами»…
Ёниб-ёниб шеър битганда
Кимнинг келар алами.
Қоронғу тун…Илҳом келар,
Тӯлғонади азобдан.
—Ёзмай кӯйгин энди, шоир ,
Уйинг эмас Магадан.
Аммо шоир шеър битади,
Қоғоз топмай бетонга.
Сиёҳ ӯрнин алмаштирар
Юракдаги жон—қонга.
Мактуб битар , достон битар
Қадринг билиб ҳар онин.
Гуноҳларинг балки ӯтар
Буюк доҳий — Сталин .
Уйда йиғлар онаизор,
Ким ҳам етар додига.
Чора излаб, толар бир он
«Дӯст» лар келар ëдига.
Дӯстлар…
Дӯстлар танимайди
Улуғ шоир онасин,
Ҳатто бир бор эсламайди
Кулиб кирган хонасин.
Соғинчларда ëниб-куйиб ,
Тӯхтар Она юраги.
«Ӯғлим тирик , ӯғлим келар»—
Эди сӯнгги нидоси…

МАҚОЛАНИ ДЎСТЛАР БИЛАН БАҲАМЛАШИНГ