Сирожиддин Ислом: Соғиниб яшайман Озод бўзтўрғайни…
Мен маддоҳ шоир шеърин ўқишни,
Подишоҳни улуғлаган имом ортидан туришни,
Золимнинг «Ватан!», деб ўшқиришини
Порахўр муаллимдан дарс олишни
Келмаган кундан умид қилишни
Суймасман
Ёлғондан шеър ёзишни
Гулчамбар учун бош эгишни ҳам
суймасман
Мен яна пахтани оқ олтин,
Ва келажакни буюк дейишни
Суймасман
Мен фақат
Чанг босган бедазор узра
Чигирткалар чиррилашини ва
бўзтурғайнинг бўзлашини
Соғиниб яшайман…
Озод бўзтўрғайни…
25.07.17, Прага
1990 йилда Тошкентдан Бекободга кира машинасида уйга қайтаётиб ҳайдовчининг айтган гаплари ёдимда қолган. Далаларда юзини оқ рўмолга ўраб олиб чопиқ қилаётган аёлларга қараб, ҳайдовчи «ўзбекнинг ўрисга қул бўлган аёллари» деганди. Орадан 27 йил ўтиб, ҳозир жазирамада ишлаётган аёлларни нима деб чақиришса?
Мирзо Икбол, Рахмон Мурод ва СУҲАЙЛИЙ домуллолардан шунингдек самимий шеьрлар кутамиз.
Зеро, zoģlar bulbul bùlolmas
Lochin bùlmagay qarģa