Нодира Бегим: Ёдинг боғларида кезарман танҳо…
Сочасан ғазабинг, оғрийди кўнглим,
Фалакка термулар чашмим – қароғим.
Сабрим суянчиғи менга ёр бўлар,
Ёлғизлик азобин ҳис этган чоғим.
Киприклар силайди кўздаги ёшим,
Шодлигим тонгида ёғар ёмғирлар.
Юрагимни безар жабру жароҳат,
Менга бағрин очар ноаён сирлар.
Ёдинг боғларида кезаман танҳо,
Хаёллар сураман узундан-узун.
Озорлар дилимга тош каби ботар,
Бу ҳаётни қаттиқ севганим учун.
Тупроқдан яралган азиз жонимни
Яшадим гоҳ гирён, гоҳида хандон.
Ҳануз тоқатимни синайсан, тақдир,
Ҳаёт, ташвишларинг тугамас ҳамон.
Сабр нафасига тўлганда кўнглим,
Фирдавс боғларидек яшнайди фалак.
Саждалар рукнига таянган олам
Бирнинг Борлигидан келтирар дарак.
Ёдинг боғларида кезарман танҳо…
Нодира Одинаева .14.07.2017.
