Буюк ўзбек шоири Абдулла Орипов порлоқ хотирасига…

---

Абдулла Орипов хотирасига

Маъюс нигоҳларда жӯш урган туйғу,
Сиғмади юракка, сиғмади қалбга.
Узун кечалари бедор, беуйқу
Орзулар юксалди Шарқдан то Ғарбга.

Йиллар ӯтаверди армонга тӯлиб,
Беҳис ғанимлари тӯсди йӯлини.
Қалтис лаҳзаларда ёнида бӯлиб?
Ҳақпараст устозлар тутди қӯлини.

Ноёб истеъдодин қилди намоён,
Навоий бобосин руҳин шод айлаб.
Оламга жар солиб ӯтди у гӯё:
— Яшанггиз виждонни асраб, авайлаб!!!

Рўзиқул Алимардон,

Тожикистон,

«Дунё ўзбеклари» учун махсус

МАҚОЛАНИ ДЎСТЛАР БИЛАН БАҲАМЛАШИНГ