Бу унинг энг сўнгги васият шеъри эди. Аммо ҳозир ҳеч ким бу шеър ҳақида ўйламас, «Худонинг ҳовлиси»ни тарк этган бетакрор ўзбек шоирининг бемаҳал ўлими барчани эс-ҳушидан жудо қилганди.
Шавкат Раҳмон оламдан ўтди, Яланғочота мозорига дафн этилди. «Ўғлимни Ўшга олиб кетаман», деб Қорасув мавзесини бошига кўтариб йиғлаган она охири қизларнинг раъйига қарши боролмади. Рози бўлди… Жигарбанди ўлимидан бир йил ўтганидан сўнг она ҳам охират диёрига сафар қилди…
«Ўзбекистон адабиёти ва санъати» газетасининг 2004 йил 47-сонидан олинди.