Хосият Рустамова: Бу кеча эрини туш кўрди аёл, Эри ухлаб ётар ёнида…

Ҳар кунгидан боғлар виқорли

Бурилиб қарайман…
Олис ўлканинг
Бепарво нигоҳи. Беруҳ йўлчилар,
Менинг биттагина ихчам сумкамни
Талашиб кетади юк ташувчилар.
Отилиб кираман.
Нотаниш вагон,
Шовқин. Кимсаларнинг хунук кулгуси.
Кимдир маст. Тентирар.
Перронда ҳамон –
Бир аёл чинқирар. Бола йиғиси.
Вагонга совуқ сув қуйилар бирдан,
Бир лаҳза, бир муддат
Ҳамма  жим қолар.
Қирғий нигоҳларин ололмас  ердан,
Калта иштон кийиб олган болалар.
Бир немис аёлни элитар уйқу,
Ёнида бир эркак тўкади савлат.
Менимча, поездга илк бор чиққан у –
Чўзилиб ётишга тортар ҳижолат.
Мўйловдор амаки
Боқиб ҳар ёнга,
Майда ўтмишидан сўзлар пайдар — пай.
Нон, тухум кўтариб чиқар вагонга,
Кўзлари ичига чўккан болакай.
О, қандай чиройли, Ватан деган сўз,
Агар ватанимда
Яшай олсанг Сен.
Тезликни ошириб бормоқда поезд –
Яқинлашиб қолдим юрагимга мен.

Тонг

Ҳали бошланмади бу уйда ҳаёт,
Гуллар ўз  ҳолида, тун  ўз ҳолида.
Бу кеча  эрини туш кўрди аёл,
Эри ухлаб ётар ёнида…

Тонглар томларини куйдирмасидан
Қуритар гулларнинг болишларини.
Ўзига зеб бериб улгурмасидан
Тун йиғлаб отади калишларини.

Оғилнинг уйқусин бузади секин,
Тушини айтмасдан ҳали ўзига.
Бир челак сут тўкиб юборди келин
Мудраган тонгларнинг юзига…

***
Ҳар кунгидан боғлар виқорли,
Қарғалар ҳам боқар беписанд.
Қара, жоним, кўча чиройли –
Сен  ҳам ойна олдидамисан?!
Осмон оппоқ.
Ер жуда майин,
Балки, қорқиз ясарсан қордан.
Сенга қандай етиб борайин,
Йўлларимни қор босиб қолган.

***
Кетинг…
майли, қишлоққа кетинг,
Йўлингизда сарғайди  анғиз.
Кутаяпти бир қишлоқ бетин,
Кутаяпти Сизни қўшни қиз…
Ҳазин қўшиқ куйлайди хазон,
Бежон рақс тушар супурги.
Номозшомгул чақириб азон,
Зулумотда очиб эшикни
Бир қиз…
Сизни кутаяпти…
Йўл  чанг  чалар.
Қўйбоқар бола,
Чангли йўлни беки – жарчиси.
Қўлларида кулча, бир она
Ёшли кўзин тикиб ташқари
Сизни кутаяпти…
Кўзларида соғинч сарғайиб,
Унутолмас сизни эгачи,
Дарвозадан  мунғайиб бир ит,
Секин кириб кетар ичкари…
Кетинг…
майли, қишлоққа кетинг,
Йўлингизда сарғайди анғиз…

***
Ёпиқ эшикларнинг
Ортида ким бор,
Мудом кимдир кетар,
Кимдир келади.
Дашту биёбонми,
Ё  гуллаган боғ –
Менга кимдир борга ўхшайверади.
Аммоки, сезилмас шарпа ва қадам,
Сездиргиси келмас йўғу борини.
Бу одам сабрли, тоқатли одам –
Босмайди эшикнинг қўнғироғини.
Ўйлайман, кузатиб турар тирқишдан,
Қишу баҳор бўлсин
Билмай каму кўст.
Пичирлайман секин : Мен Сенинг
билан –
Ёпиқ  эшикларнинг  ортидаги  дўст.

***
Эшик қайта очилар:  –  Киринг…
Ерга оғир чўлғонар ридо.
Сенинг эса тўхтамас  йиғинг,
Сени тўхтатолмас илтижо.
Қўшниларинг қарар дарчадан,
Эринг сенга термулар беун.
Кўзларингда минг йил асраган
Қарзларингни узасан бугун.

***
Тун жойлашар борлиққа,
Тунука том тарақлар.
Ўйчан боқар ариққа –
Чолу кампир дарахтлар.
Осмон –  сут тўла  кўза,
Синиб кетар тонг олди.
Ниҳол кўкка бўй чўзар –
Кўзгу деб ўйлаб ойни.

***
Бир тушдан уйғондим, тушларинг
Бунчалар шоирдек бир латиф.
Мен қандай ухлайин қушларнинг
Қоп-қора кўзига айланиб.

Мен сендан қўрқаман. Тонг  саҳар
Азобдан силқиса товонинг.
Қип-қизил кўйлакда тун қадар
Йиғлатиб чиқаман самони…

Юлдузлар оромин бузди ким,
Юрагим йиғлайди йўргакда.
Дардимни  ёпиниб, аста-жим
Чиқаман қип-қизил кўйлакда…
Бир тушдан уйғондим.
Тушларинг
Гулсевар шоирдек бир латиф.

Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмаси

http://ijod.uz/