Улуғ ўзбек шоири Абдулла Ориповнинг Хьюстон (АҚШ) да ёзган янги шеърлари (30)

Гўзал ҳислар туҳфа бўлмиш бизга баробар,

Уйимизни безагаймиз бериб оро, зеб.

Бошқаларни камситмагин асло, биродар,

Ким айтади, ўғриларнинг қалби йўқдир деб.

Энг аввало, ўғриликни қўяр жойига,

Хумчаларни тўлдиради илик мойига.

Сўнг жўнайди маишатга-тоғнинг пойига,

Ким айтади, ўғриларнинг қалби йўқдир деб.

У албатта ўйлаб кўрар ҳамма ёғини,

Май ичишга топар ҳатто бош чаноғини.

Отарчилар ўраб олар сўлу соғини,

Ким айтади, ўғриларнинг қалби йўқдир деб.

Сулувларни қадрлайди бу қавм хушҳол,

Кўзи тушса, қўрғонига келтиргай дарҳол.

Қийшиқ жойи бўлса агар босгайдир дазмол,

Ким айтади, ўғриларнинг қалби йўқдир деб.

Ақли бутун, яхши билгай недир гуноҳи,

Юрагини тилкалайди гўдаклар оҳи.

Ажаб ҳолдир, шоирларга тегмайди гоҳи,

Ким айтади, ўғриларнинг қалби йўқдир деб.

Зўрлари бор, мардман дея кўкрагин керар,

Дуч келганни олабермай, яхшисин терар.

Уй эгаси касал бўлса, дорисин берар,

Ким айтади, ўғриларнинг қалби йўқдир деб.

Моданинг у олдидадир, кийинар башанг,

Эгнидаги либослари талашади ранг.

Ўла қолса, туфлисига қўндирмайди чанг,

Ким айтади, ўғриларнинг қалби йўқдир деб.

Ҳар жойда ҳам иш вақти бор, беш-олти соат,

Хизматчилар шунга аранг қилгайлар тоқат.

Фақат ўғри юмушидан топгайдир роҳат,

Ким айтади, ўғриларнинг қалби йўқдир деб.

Барча соҳа олға қараб кетмоқда борҳо,

Томни тешиш шарт эмасдир энди мутлақо.

Қўйсанг басдир керак жойда ўхшатиб имзо,

Ким айтади, ўғриларнинг қалби йўқдир деб.

Ўйлаб боқсам, кўп нарсанинг эгаси шулар,

Буюк-буюк шаҳарларда яшайди улар.

Ўғри деб кўр, ўша куни паймонанг тўлар,

Ким айтади, ўғриларнинг қалби йўқдир деб.

                    А.Қ.Ш. Хьюстон.  13.09.2015

Раҳматли устозлар,

Домлаларим, Сиз,

Дорилфунундаги билим таянчи.

Қабрингиз қошида дейман чўкиб тиз:

Умрингиз якуни ғоят аянчли.

Башорат қилдингиз нималарнидир,

Уларнинг ҳеч бири топмади исбот.

Бошга кўтарардик Сизни барибир,

Чунки билмас эдик, қанақа ҳаёт.

Бизга уқдирдингиз, буткул ер юзи

Кетиб бораётир нотўғри йўлдан.

Тарихни ёритар Маркснинг сўзи,

Бошқалар бахтини бой берган қўлдан.

Бизга уқдирдингиз, эътиқод, имон,

Кўп борса, чилимнинг тутуни, холос.

Сира дўст бўлмайди қорни тўқ инсон,

Дунёни янгилаш бизларгадир хос.

Бизга уқдирдингиз, уммон ортида,

Бир тузум ётибди, тагидан чириб.

Охир тонг қолдингиз тарих олдида,

Айтган гапларингиз аксини кўриб.

Наҳот, ўйин эди инсон тақдири,

Наҳот, ўтган умр таваккал яккаш.

Наҳот, жаҳолатдир бу ҳолнинг сири,

Қолди бўйнингизда башарни алдаш.

Раҳматли устозлар,

Домлаларим, Сиз,

Аччиқ қисматингиз ибратдир бироқ.

Узр сўрамоқлик шарт экан сўзсиз,

Башоратдан аввал, фолдан олдинроқ.

          А.Қ.Ш. Хьюстон.  12.09.2015