Шунчаки, сиз кўнгил бера олмайсиз, Шунчаки, мен кўнгил уза олмайман…
* * *
Ғам қалъаси тўсмас мени ҳаммадан,
Дарвозалар ёпиқ… Мен энди кетай.
Ҳижрон лашкарлари мағлуб айлаган,
Ишқ йўлида битта гумроҳман, нетай!
Жимлик ютди сокин садоларимни,
Не-не хотиралар бўлганда унут.
Кун-кеча барқ урган хаёлларимнинг
Нурли сиймосини қопламиш булут.
Сизни деб қайдадир ўртанар бир жон,
Кузги боғлар ичра кезар бир нафас.
Қайғуларим бўлди менга қадрдон,
Фақат, кулгуларим ўзимникимас.
Сиз хаёлсиз, кўкка элтар роҳингиз,
Рўёлар йўл олмас йўқликка томон.
Фақат, хаёлимда қолди ёдингиз,
Ёрсиз юрагимда қолдириб фиғон.
Шунчаки, сиз кўнгил бера олмайсиз,
Шунчаки, мен кўнгил уза олмайман.
Сизни севганимдек сева олмайсиз,
Сизчалик мен сизни унутолмайман…
