Улуғ ўзбек шоири Абдулла Ориповнинг Хьюстон (АҚШ) да ёзган янги шеърлари (3)

Ҳангома кўп учрар ҳаётга доир,

Кекса бир қаламкаш одам бор эди.

Сизга кўп ёмонлик қилганман, шоир,

Кечиринг, узримни сўрайман, деди.

Балки раҳмат дейсан шунисига ҳам,

Гуноҳин бўйнига олмиш-ку инсон.

Сен гугурт чаққанда ёнсаю олам,

Узрингдан не фойда, эй сўқир, нодон.

Аттангки, қайдадир ношуд шифокор

Кимнингдир дилбандин айлади нобуд.

Унга узрларнинг не кераги бор,

Қўлма-қўл кетмоқда кичкинтой тобут.

Сиз менинг умримни қилдингиз адо,

Турфа пучмоқлардан бўлган ҳужумлар.

У темир панжалар юракни борҳо

Анорни сиққандек, эзиб ғижимлар.

Кун-бакун тараққий этмоқда дунё,

Ногоҳ одамкушни топмоқ ҳам қийин.

Ҳозирги маданий жаллодлар ҳатто

Аввал узр сўраб, сўйишар кейин.

АҚШ, Хьюстон. 31.07.2015